Door de strot geduwd
NL32Rabo1. Nee wacht: NLRabo23. Of toch NLRabo023? Shit, wat was mijn rekeningnummer ook alweer?! Ik kan dat IBAN-gedrocht van 18 tekens niet onthouden. Op mijn bankpas kijken heeft geen zin want daarop staat nog het oude – lekker korte – nummer. En dus zit ik weer te klooien met een of andere online IBAN-converter. Niet slim, waarschuwden de banken afgelopen week. Sommige van die sites worden gerund door criminelen. Maar hun eigen veilige tool haalden ze op 1 april offline.
Telkens als ik geld overmaak, vraag ik me af waarom die IBAN-ellende me door de strot wordt geduwd. Overopiban.nl van De Nederlandse Bank geeft antwoord: “Dit is handig als u geld overschrijft naar het buitenland of geld vanuit het buitenland ontvangt. Denk aan het boeken van een hotel of het huren van een auto. Ook als u in het buitenland werkt, kunt u uw salaris op uw eigen rekening in Nederland ontvangen. En wie bijvoorbeeld een huisje in Spanje heeft, kan vanaf de eigen rekening een machtiging afgeven voor de maandelijkse energierekening.”
Zo, dat is fijn! Maar helaas werk ik gewoon in Nederland, heb ik geen tweede stulpje aan de Costa en een auto of hotel boek ik altijd probleemloos met mijn creditcard. Zoals de meeste Nederlanders. Ik kan me niet heugen wanneer ik voor het laatst geld naar het buitenland overmaakte. Maar voor elke simpele overboeking binnen Nederland ben ik nu wel een kwartier bezig om het IBAN in te typen.
Terwijl al die tekens helemaal niet nodig zijn. Bij een rekeningnummer van negen cijfers, zijn er al één miljard combinaties mogelijk. Lijkt me een goed begin voor 330 miljoen Europeanen die met de euro betalen. Met letters wordt het aantal mogelijkheden nog oneindig veel groter. Een IBAN mag in totaal zelfs uit 34 tekens bestaan. Het aantal combinaties is daarmee zo enorm dat het bijna niet te bevatten is. Ik ben geen bèta maar ik stel me zo voor dat voor alle Europese bedrijven en burgers tot in het jaar 7591 rekeningnummers beschikbaar zijn.
Zoals wel vaker had Europa bij het bedenken van IBAN lak aan haar eigen burgers. Dat bleek vorig jaar opnieuw toen Europa banken dwong te stoppen met het automatisch omzetten van rekeningnummers. Anders zouden wij, luie burgers, er nooit aan wennen.
Het verdwijnen van de veilige omnummerdienst is een nieuw dieptepunt. Dit keer zijn het de banken die ons in de kou laten staan. Zij vinden het te duur om dit technologisch hoogstandje online te houden. Het zou zelfs miljoenen kosten. Ongeloofwaardig veel voor een tooltje dat veel kleinere partijen gratis aanbieden. En zelfs als het waar is; die paar miljoen moet niet echt een probleem zijn voor onze bankensector. Vorige week maakte ABN Amro nog bekend dat ze een kwartaalwinst had van 543 miljoen euro. Ja, dat getal had ik dan wel weer onthouden.
About the Author
Irene van den Berg is onafhankelijk (onderzoeks)journalist en schrijft over sociale en ecologische kwesties, zoals armoede, klimaatverandering en de keerzijde van de consumptiemaatschappij. Haar publicaties verschijnen onder meer in OneWorld, NRC en Vrij Nederland.
Related Posts
Tjerk Veenstra is mijn held →
Goedkoop heeft altijd zijn prijs →
Ah wat schattig, een mini-enquête →