Docenten of bommenwerpers?
Denken jullie ook dat jullie zo’n geëmancipeerd stel zijn? Kijk dan maar eens naar jullie gezamenlijke rekening. En huiver. Hij legt waarschijnlijk meer in, maar over de grote salarisverschillen tussen mannen en vrouwen wil ik het niet eens hebben. Nee, kijk eens naar jullie uitgaven. Wie kocht als laatste shampoo en douchegel bij de drogist? Zij, toch? En wie reed nog even naar de bouwmarkt voor die buitenlamp en schroeven. Hij natuurlijk.
Laatst stonden mijn lief en ik een paar keer rood op onze gezamenlijke rekening, en ik wilde weten waarom. Bij het checken van onze uitgaven, schrok ik ervan hoe ongelooflijk traditioneel we zijn. Ik zag dat ik laatste tijd wel erg veel geld had uitgegeven aan kleertjes voor onze peuter. En manlief was behoorlijk kwistig geweest bij de Gamma. Is het erg dat onze uitgaven zo rolbevestigend zijn? Niet echt, ik heb nu eenmaal een sterkere mening over hoe het zomerjasje van onze kleine eruit moet zien. En de kans is groter dat ík met de verkeerde schroeven thuis kom. Zolang er genoeg geld is voor de dingen die we allebei belangrijk vinden, is er niets aan de hand.
Bij de grote uitgaven voor ons land, hebben vrouwen echter nauwelijks iets in te brengen. Van de acht onderhandelaars aan de formatietafel is er slechts één een dame: Kathalijne Buitenweg. En die is ook nog van de kleinste partij, GroenLinks. Mannen beslissen dus wat er de komende vier jaar in grote lijnen met ons belastinggeld gebeurt. Natuurlijk is het te kort door de bocht om te zeggen dat er daardoor te veel geld naar ‘mannenzaken’ als politie en defensie en te weinig naar ‘vrouwenzaken’ als zorg en onderwijs. Maar er zou zeker een ander akkoord uitkomen als er zeven vrouwen aan tafel zaten en één man.
Uit onderzoek naar ons stemgedrag blijkt namelijk dat vrouwen op economisch terrein socialer zijn dan mannen: wij zijn voor een meer gelijke inkomensverdeling dan mannen. En we zijn op veel culturele thema’s progressiever: zo willen we meer asielzoekers toelaten. Vrouwen zijn dan weer sceptischer over Europese integratie. Fijn als jullie dat even noteren, heren onderhandelaars. Want anders moeten jullie steeds aan Kathalijne vragen hoe de andere helft van de bevolking erover denkt. „Willen vrouwen nu ook alweer liever meer docenten of extra bommenwerpers? Ik vergeet het alsmaar.”
Meer vrouwen aan tafel zou ook helpen om haantjesgedrag en grote ego’s in te dammen. Hopelijk speelt informateur Edith Schippers daar nog een goede rol in. En wie weet spreken de echtgenotes van de onderhandelaars hun hubbies ’s avonds thuis ook nog even streng toe: Sybrand, morgen wel een beetje aardig doen tegen de anderen, hè? Want achter veel sterke mannen staat een sterke vrouw. Maar de allerstoerste kerels dulden er ook eentje naast zich aan de onderhandelingstafel.
About the Author
Irene van den Berg is onafhankelijk (onderzoeks)journalist en schrijft over sociale en ecologische kwesties, zoals armoede, klimaatverandering en de keerzijde van de consumptiemaatschappij. Haar publicaties verschijnen onder meer in OneWorld, NRC en Vrij Nederland.
Related Posts
Tjerk Veenstra is mijn held →
Goedkoop heeft altijd zijn prijs →
Ah wat schattig, een mini-enquête →