Voor de shit opdraaien
Iedere ouder die zijn kind naar een kinderdagverblijf brengt, herkent het wel: de ene buikgriep is nog niet over of de volgende verkoudheid dient zich al aan.” Op het ontbijtjournaal zie ik een item over crèches die kinderen ziek maken. Koters die naar de opvang gaan, zijn twee keer zo vaak ziek als leeftijdsgenootjes die thuis blijven, zo blijkt uit promotieonderzoek. Ik sta op het punt om mijn dochtertje van 7 maanden, dat net is hersteld van een fikse verkoudheid, naar het kinderdagverblijf te brengen. Ik voel me instant schuldig.
Ik weet het, deze Finance pagina is geen plek voor bespiegelingen over mijn altijd sluimerende schuldgevoel als werkende ouder. Maar er zit ook een financiële kant aan dit verhaal. De zorg voor alle dagopvangkindjes met snotneuzen en diarree ‘kost de samenleving jaarlijks zeker 100 miljoen euro’, zo stelt de onderzoeker. Lekker is dat, die ouders moeten zonodig werken en de samenleving draait weer voor de shit op.
Maar hoe berekende de epidemioloog dit eigenlijk? Hij liet papa’s en mama’s een jaar lang maandelijks een vragenlijst invullen over infecties bij hun kinderen. Als de kinderen ziek waren, kregen de ouders vragen over de kosten die ze moesten maken voor bijvoorbeeld een extra oppas of vrije dagen. De onderzoeker telde daar de kosten van medische behandelingen bij op.
Kijk, dat geeft al een ander beeld. Voor een deel van de kosten draaien de ouders zelf op in de vorm van extra babysitter of gemiste vrije dagen. En hoe zit het met de kosten van ouders die thuis blijven met hun zieke grut? Hebben zij nooit een extra oppas nodig voor een broertje of zusje van het zieke hummeltje? Discussies over kinderopvang en geld zijn altijd heikel. Opvang kost de samenleving geld, maar levert dat ook op. Op de twee dagen dat ons dochtertje naar de opvang gaat, kunnen mijn lief en ik immers allebei werken en dat levert de schatkist weer belastinggeld op. Bovendien krijgen vrouwen later kinderen in landen waar opvang duur is. Met alle medische complicaties en bijbehorende kosten vandien. Ik zei het al, een lastige discussie.
De epidemioloog onderzocht gek genoeg niet hoe dagverblijven besmettingen kunnen terugdringen. Jammer, want juist daar hebben we een epidemioloog voor nodig. En niet voor een rekensommetje dat laat zien hoeveel het de samenleving kost dat mijn kind vaker ziek is.
En nu op naar het kinderdagverblijf.
About the Author
Irene van den Berg is onafhankelijk (onderzoeks)journalist en schrijft over sociale en ecologische kwesties, zoals armoede, klimaatverandering en de keerzijde van de consumptiemaatschappij. Haar publicaties verschijnen onder meer in OneWorld, NRC en Vrij Nederland.
Related Posts
Tjerk Veenstra is mijn held →
Goedkoop heeft altijd zijn prijs →
Ah wat schattig, een mini-enquête →