Rijke stinkerds
Een verschil tussen mij en mijn vriendinnen is dat zij nog de kans hebben om rijk te worden en ik niet. Ik doe bewust niet mee aan loterijen omdat ik vrees dat het winnen van een enorm geldbedrag mijn relaties en ambities meer kwaad dan goed doet. Een aantal van mijn vriendinnen denkt daar heel anders over. Omdat de kans klein is dat ik als journalist een enorme klapper maak, verspeel ik daarmee wel mijn enige mogelijkheid om binnen te lopen.
Overigens maak je met de hoofdprijs van de loterij nog geen indruk bij the happy few. De kloof tussen extreem rijk en de rest van de wereld groeit snel. Bijna de helft van de rijkdom is in handen van 1 procent van de wereldbevolking. Nog schokkender: de 85 allerrijksten bezitten bij elkaar evenveel poen als de 3,5 miljard armste mensen. Ook in Nederland neemt de ongelijkheid toe: de fortuinlijkste 1 procent bezit bijna een kwart van ons totale vermogen. Want met geld maak je geld. Meer dan met noeste arbeid.
Dat die rijke stinkerds alleen nog maar rijker worden, voelt niet alleen ontzettend oneerlijk; het is ook slecht voor de economie. Normale stervelingen consumeren een groter deel van hun vermogen dan de puissant rijken, die een aanzienlijk percentage van hun fortuin aanwenden om nog meer rijkdom te vergaren. Een eerlijkere verdeling van de welvaart levert dus meer economische groei op.
Het verhogen van de belasting op vermogen, lijkt de meest eenvoudige oplossing. Maar hoe eerlijk is dat? De Belastingdienst gaat er op dit moment vanuit dat je een rendement van 4 procent per jaar behaalt over je vermogen. Over die 4 procent rendement moet je 30 procent belasting betalen. Dat is dus 1,2 procent over je totale spaargeld, boven de drempel van 21.139 euro. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar die 4 procent rendement haal ik bij lange na niet. Ik krijg op nu een schamele 1,6 procent rente op mijn spaarrekening.
Progressieve belasting op vermogen is wat mij betreft een betere oplossing om de kloof te verkleinen. Dus: hoe meer vermogen je hebt, des te groter het deel dat je aan belasting betaalt. Je hebt dan immers ook meer mogelijkheden om een mooi rendement te halen. Een andere mogelijkheid is om de drempel flink te verhogen zodat alleen écht rijken vermogensbelasting betalen. Nog beter: een combinatie van beide oplossingen.
Graag wel een uitzondering voor mijn vriendinnen als een van hen de loterij wint. Ik wil geen ruzie met ze krijgen. Zeker dan niet.
Rijke stinkerds
About the Author
Irene van den Berg is onafhankelijk (onderzoeks)journalist en schrijft over sociale en ecologische kwesties, zoals armoede, klimaatverandering en de keerzijde van de consumptiemaatschappij. Haar publicaties verschijnen onder meer in OneWorld, NRC en Vrij Nederland.
Related Posts
Tjerk Veenstra is mijn held →
Goedkoop heeft altijd zijn prijs →
Ah wat schattig, een mini-enquête →